Sunday, May 23, 2010

ERIC MARRIAN

ჩემი ცხოვრების დევიზია ყველაფერი გენიალური მარტივია. ფოტოგრაფიაშიც ჩემი საყვარელი მიმდინარეობა მინიმალია, მარტივი და ამავდროულად გენიალური. მეც ცოტ-ცოტას ვცდილობ და გამომდისსავით, ერთი-ორი სურათი მომწონს ყოველშემთხვევაში. ამ ბოლო დროს რაღაც ძალიან დამაინტერესა NUDE ფოტოგრაფიამ. ვერც კი წარმომედგინა თუ ამ ორი მიმართულების გაერთიანება შეიძლებოდა. მაგრამ ჰოი საოცრებავ, დღეს ნამდვილი აღმოჩენა გავაკეთე და ERIC MARRIAN-ის NUDE-MINIMAL ფოტოებს წავაწყდი და გავოგნდი, აი ეს არის ნამდვილი ხელოვნება გავიფიქრე და პოსტი რომ არ დამეწერა არ შემეძლო.

თავად შეაფასეთ:






















Wednesday, May 19, 2010

Rod Guen's Girls



















Monday, May 17, 2010

10:9 ანუ ფარჩაკი მხარვრების შემოქმედება.

17 მაისი. დამეზარა უნივერსიტეტში წასვლა. მე და ჩემი თანასექტელი თეკინიო გავუდექით გზას, ბევრი ვიარეთ თუ ცოტა ვიარეთ, ბევრი ვიარეთ.
მერე გადავწყვიტეთ შეგვესვენა და მივაკითხეთ ჩვენს ე.წ. ''სოკოს ბაღს''. რაოდენ გულის ამაჩუყებელიც არ უნდა იყოს წვიმის პირველი სერია იქ, პირველი წვიმის ბაღში, ვიწვნიეთ.


პირველი წვიმის ტო ისწ სოკოს ბაღი :) ვავა :((( ფარჩაკი მხატვრების შემოქმედება

კვლავ ავირჩიეთ ცხოვრების მოძრავი წესი და გადავწყვიტეთ ახალი ხიდი გვენახა, მშვიდობის. დაახლოებით ამ დროისთვის უკვე დავიწყეთ მიხვედრა, რომ დღეს უბანძესად ვღადაობდით და ისიც გაგვახსენდა, რომ დღეს ლუზერთა საერთაშორისო დღეა (ყველა ლუზერს გილოცავთ, ჩემი თამადობით). ამასთან დაკავშირებით ჩავრთეთ ბანძ-ღადაობა საზომი და ავიწყეთ ათვლა, რატომღაც თეკინიომ აიჩემა რომ გამარჯვებული ნაკლები ქულების მქონე მოასპარეზე უნდა გამხდარიყო, მე ამასთან დაკავშირებით პროტესტი გამოვთქვი, იმიტომ რომ უკვე ბლომად მქონდა ქულები დაგროვილი, თუმცა ჩემი პროტესტი მიიფარცხა მთაწმინდელი ქვეშაფსია ქილერის მიერ.

ხო მართლა არ დამავიწყდეს ყველა ადგილას სადაც გავჩერდით, პატარა თანაჩანახატი გავაკეთეთ. პარალელურად გთავაზობთ მათ.

ახლა კი დავუბრუნდები მშვიდობის ხიდს.
იქამდე ცოტა ხნით აბანოებთანაც შევისვენეთ. პატარა ჩანახატის გასაკეთებლად.


ძველი თბილისური ვოიაჟი (ფარჩაკი მხატვრების მე-2 გაჩერება)

მშვიდობის ხიდი: ძალიან მომეწონა მოაჯირებზე წვრილი განათება, მაგრამ რაღაც ნამეტანი ყანყალებდა (შეიძლება ჩვენ მოგვეჩვენა, მაგრამ აშკარად არ ვიყავით მთვრალები), როგორ იქნა გავასწარით.
იმ დროისთვის წვიმის მეორე სერია დაიწყო, ჩვენც ამაყად შევხვდით მას და ამჯერად უკვე შარდენის ქუჩის პირდაპირ რო ბაღია, სახელი არ ვიცი, იქ აღმოვჩნდით.


წვიმს და მეტი აღარ შეგვიძლია :(( გვისველდება შედევრი :)) 4:4 ( 5:4 უკვე)

ცოტა დრო გავიდა, თუ ბევრი დრო გავიდა, ბევრი დრო გავიდა. წამოვედით და ჩვენს ოო დიდ თანასექტელ თიკინიოს ძღვენი მივართვით. თიკინიო (მწვანე კალია, ე.წ. დეიდა) იმდენად ყმაყოფილი დარჩა, რომ საღამოს ათ საათამდე სინთეზატორი ვერ გამოვგლიჯეთ ხელიდან, იმღერა მაგრამ რა იმღება, ვიმღერეთ, მაგრამ რა ვიმღერეთ, ვიმღერეთ. სულ ეს იყო, მერე სახლში წამოვცუნცულდი და ეხლა ამას ვჯახირობ.

თიკინიო და თეკინიო იქა, თაკინიო აქა.

Ben Heine

Ben Heine არის ბელგიელი მხატვარი, ილუსტრატორი, კარიკატურისტი და ფოტოგრაფი.
Ben Heine-ს შემოქმედების მცირე ნაწილი:
























მეტი შეგიძლიათ იხილოთ:
Flickr-ზე
Deviantart-ზე
მის პირად ვებგვერდზე